Hamed Fard - Parastoohaye Mohajer

آهنگ بسیار زیبا و شنیدنی از حامد فرد به نام پرستوهای مهاجر

آهنگساز: حسین غمگین
نوازنده عود: سعید پورمحمد
ویولون: احسان رنجور
آواز: محسن رسولی
میکس ومسترینگ: امیرحسین زاده
کاور: سعید رسولی

320

128

متن ترانه

تو خلوت خودت بشینو آماده باش باش

تا بگم که جنگ چی واسه آواره هاش داشت

آبادان ویرانیاش پُر رنگ تر شده

و جای ترکش هنوز از تو خرمشهر پُر

و مردمی که شدن تاره ماره ترکش

کلی بیچاره شدن کردن آبادانو ترکش

و رفتن که تا این شهرو میسازن

هنوزم آواره ی شاهین شهر و شیرازن

اشک مادری که نشسته رو غروبه صورتش

جلو چشمامش بود که بچه خورد گلوله تو سرش

یا اون مادری که منتظر بود پسرش بیاد

نمیدونست که داره عذا به سرش میاد

بهش خبر دادن پسرتو هلاکش کردن

ازش مونده یه استخون یه پلاک گردن

بچشو کشتنو اون مادر از عشقش دور شد

یه عمر غصه خوردو هر دو چشمش کور شد

آرزوش بود عروسیشو تو تالاری بگیره

جای کفن اونو تو کت دامادی ببینه

آرزو و دلخوشیش همه شد یهو ناله

و طفل نازش شد گوشت جلو خمپاره

اون مرد جانبازی که زمونه باهاش بد شد

کفش نمیپوشه چون جفت پاش قطع شد

اون هنوزم تو آرزوهاش دچاره عطشه

در حسرت یه بار دویدن دنباله بچشه

دلوم هلاکه وقتی کلی آه و ناله سروم

دلوم به این خوشه از خاکه آبادانه تنوم

آبادانی که سرونوشتش دردناک بوده

و مردمی که تو گلوشون گرد و خاک و دوده

کوکا اینجا آینده رو به راه دور میبره

کوکا اینجا مردم با دبه آب شور میخره

کوکا حاضروم تو قبروم آروم بگیروم

ولی شهروم آبادانمو داغون نبینوم

عده ای متاسفانه تو بحران ویلاننو

هنوزم تو فکر پاشا و سلطان سلیمانن

یا درگیر ستایش و هر فوشه فردوسن

یا اینکه هنوز تو کف انگشت پتروسن

کاش پرستو های مهاجر هر بار میخوندو

کاش مردان این سرزمین در یاد میموندن

کاش پرستو ی مهاجر هر بار میخوندو

کاش

در صبحی که اسیر شد دریا کلی طوفانی

مرد بزرگی بنام دریا قلی سورانی

زمانی که شهر رفت در تصرف دشمن

و دشمن با خمپاره در تنوع کشتن

دریا قلی با دوچرخه در خوره نگاهی سرد

به سمت ذولفقاری مردمو صدا میزد

این شهر این مرد واسه من علت خوندن بود

علتش شهروم آبادانو ملت خون گرم بود

مو هنوزم دلوم خوشه به ساز هم بونش

دلوم خوشه به لب شتو به فاز ری بونش

رو مشعله بالشکا تو بیابون کویری

از اون طرف برم با وارده خیابون امیری

همین طوری هم میخوامش حتی به ظاهره خاکش

دنیا عوض نمیکنوم با فلافل داغش

مو عاشق غلیو هم شوریده

کاتلوم هنوز بوی سوبورو هشو میده

دلوم هلاکه وقتی کلی آه و ناله سروم

دلوم به این خوشه از خاکه آبادانه تنوم

آبادانی که سرونوشتش دردناک بوده

و مردمی که تو گلوشون گرد و خاک و دوده

کوکا اینجا آینده رو به راه دور میبره

کوکا اینجا مردم با دبه آب شور میخره

کوکا حاضروم تو قبروم آروم بگیروم

ولی شهروم آبادانمو داغون نبینوم

شهروم آبادانوم

عشقوم وطنوم

دینوم ایمونوم

داغون نبینمت